موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 38 صفحه
شماره فایل : 750 mg

مدیران با دامنه وسیعی از انتخاب درباره نحو تأمین مالی وجوه مورد نیاز مواجه هستند. هنگامی که شرکت، سرمایه گذاریهای خود را با استفاده از بدهی تأمین مالی می کند – در مقابل حقوق صاحبان سهام – شرکت وسهامداران آن با خطرات اضافی مواجه می شوند، ضمن اینکه امکان وجود بازده های اضافی نیز وجود دارد. منظور از خطر اضافی یا ریسک مالی این است که شرکت احتمالاً قادر به بازپرداخت بدهی های خود در سررسید آنها نباشد.

بازده های اضافی نیز از توانایی شرکت در کسب نرخ بازده ای ناشی می شود که از بهره ها وهزینه های مربوط به تأمین مالی افزون باشد. در حالت تأمین مالی از طریق حقوق صاحبان سهام نیز مدیران باید مقایسه کنند که اگرسودهای کسب شده به شکل انباشته در شرکت نگهداری شود چه بازده ای برای سهامداران خواهد داشت و اگر آنها را به صورت سود تقسیمی به سهامداران پرداخت کنند چه منابعی برای آنها در بردارد.

آنها باید این نکته را مورد توجه قرار دهند که هر پروژه ای که از طریق سود انباشته تأمین مالی می شود باید بازدهی بیشتر از زمانی که خود سهامداران مستقیماً از این سودها استفاده می کنند، عاید سهامداران بکند. هدف اصلی تصمیمات ساختار سرمایه، حداکثر نمودن ارزش بازار شرکت از طریق ترکیب مناسب منابع تأمین مالی دراز مدت می باشد. این ترکیب که ساختار بهینه سرمایه نامیده می شود هزینه سرمایه شرکت را حداقل می نماید.

در ارتباط با این موضوع که آیا واقعاً یک ساختار بهینه سرمایه وجود دارد نظریات متفاوتی مطرح شده است، که می توان آنها را به 6 گروه زیر طبقه بندی کرد: نظریه سنتی، نظریه توازن ثابت یا پایدار، فرضیه عدم تقارن اطلاعات،تئوری ترجیحی،تئوری هزینه های نمایندگی، فرضیه جریان نقدی آزاد(بیگلر، 1385).

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.