موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 47 صفحه
شماره فایل 597

رویكردیادگیری دارای دو بعدانگیزه واستراتژی است. دانش آموزان دارای رویكرد صوری،"انگیزه بیرونی (صوری) "دارند و دانشگاه را وسیله ای برای رسیدن به نتایج دیگر مانند كسب شغل خوب می دانند.آنها نیازمند به تعادل بین كار سخت و اجتناب از شكست هستند و با اتخاذ "استراتژی صوری "هدف را به الزامات برنامه درسی و ارزیابی محدود می كنند.تمركز آنها بر جنبه های لفظی و محسوس اجزاء تكلیف و بازتولید دانش از طریق یادگیری بر عادت و تكرار است و تكالیف را فاقد ارتباط با یكدیگر تلقی می كنند.

دانش آموزان دارای رویكرد حصولی یا استراتژیك برداشت خاصی از "انگیزه بیرونی(حصولی) " دارند و برای اثبات برتری خود با نمایش دستاوردهای مشهود به ویژه نمرات بالا تلاش می كنند. آنها با اتخاذ "استراتژی حصولی " و گزینش راهبرد مرتبط با تكلیف، سازماندهی زمان و استفاده از مهارت های مطالعه را دنبال می كنند.

این دانش آموزان نظام مند و مرتب هستند و به نسبت نمراتی كه می توانند بالقوه كسب كنند برای تكالیف خود زمان صرف می كنند( پارسا وساکتی 1386 ص66).نتایج ارزیابی رویكردهای یادگیری طی زمان نشان می دهد كه دانش آموزان دراثر تجارب خود از آموزش عالی،تشویق به درگیر شدن با رویكردهای مطلوب یادگیری یعنی رویكرد عمقی نمی شوند.این چنین استنباط می شود كه محیط تدریس و محیط یادگیری به خودی خود دانش آموزان را نه ملزم و نه تشویق به رویكرد عمقی یادگیری میكند و ادراكات دانش آموزان از آنچه برای موفقیت لازم است ضرورتاً درگیری معنادار آنها با مواد درسی را موجب نمی شود. كیفیت كل یادگیری و نتایج یادگیری با رویكردهای یادگیری دانش آموزان مرتبط است واگراستادان از ویژگی های دانش آموزان خود برحسب شیوهی رویكردشان به یادگیری بیشتر آگاه باشند، این دو میتوانند بهبود یابند.رویكردهای سطحی و حصولی آسیب شناسانه هستند.

رویكرد سطحی مبتنی بر انگیزه ی حداقل كردن تلاش، همچنین به حداقل رسانیدن عوارض و پیامدهای ناشی از تلاش كم میباشد. یعنی كسب نمره ی قبولی اما از راه میان بر كه اغلب به معنای آن است كه دانش آموز مایل به یادگیری عادتی محتوای گزینش شده است. رویكرد حصولی نیز نتیجه گرا است نه وظیفه گرا و برای دانش آموزی كه این رویكرد را دنبال میكند نمره ی بالا هدف است.دانش آموز وظیفه ی خود را فقط به دست آوردن نمره می داند.

بیشتر نگران عامل هزینه-سود،زمان و تلاش است و تقلب نیز در خدمت این هدف قرار می گیرد.اما رویكرد عمقی تنها رویكرد وظیفه گرا است. در این رویكرد دانش آموز می كوشد تا مواد آموزشی را بفهمد، اجزا را به كل مرتبط سازد و یادگیری را با دانش موجود خود یكپارچه كند و آن را در موقعیت های جهان واقع به كار گیرد. در رویكرد راهبردی یا حصولی، هدف دانش آموزان سبقت گرفتن از ارزیابی است یعنی دانش آموزان از الزامات ارزیابی آگاهند و با دقت متوجه ترجیحات ادراك شده از سوی استادان هستند.از این رو آنها زمان و تلاش خود را برای بالا بردن نمرات خود بكار می گیرند.رویكرد دانش آموزان به یادگیری،تابعی از انگیزه واستراتژی است(بیگز،1987 به نقل از پارسا وساکتی 1386 ص76).

در صورت اختلاف بین انگیزه ها و استراتژی ها وقتی كه رویكرد یادگیری پاسخگوی الزامات تدریس و ارزیابی نباشد،دانش آموزان با مشكل مواجه می شوند.دانش آموزان رویكردی را می پذیرند كه با ادراكشان از تكلیف مرتبط است و فعالیت آنها درامر مطالعه و یادگیری نتیجه ادراكاتشان از محیط و دوره و تعاملی است كه با محیط دارند.اگر ادراك دانش آموزان این باشد كه ارزیابی، مطالبهی باز تولیددانش و انتقال اطلاعات را از آنها دارد به احتمال قوی یك رویكرد صوری به یادگیری را بر می گزینند و بر حافظه تأكید می كنند. ادراكات دانش آموزان از برنامه درسی، تدریس خوب، اهداف روشن، حجم (فشار) كار، تكالیف دشوار وارزیابی مناسب بر انتخاب رویكرد یادگیری آنان تأثیر دارد(پارسا وساکتی 1386).

دانش آموزی كه یادگیری را برحسب افزایش كمّی در دانش یا حفظ كردن تلقی می كند، غیرممكن است كه یك رویكرد عمقی به یادگیری را دنبال كند و برعكس دانش آموزانی كه یادگیری را انتزاع معنا یا فراگرد تفسیری با هدف فهم واقعیت تلقی كنند،احتمال بیشتری هست كه رویكرد عمقی به یادگیری را دنبال كنند.دانش آموزانی كه ماهیت ارزیابی را مشوق یادگیری می دانند و فشار كار را بالا تلقی می كنند به احتمال قوی رویكرد صوری را می پذیرند در حالی كه رویكرد عمقی با ادراكات مثبت از تدریس واجد كیفیت بالا، اهداف روشن و تاحدی استقلال در یادگیری را تشویق می كند.ادراك دانش آموزان از زمینه ی تدریس مستقیماً برانگیزه و آمادگی آنان و تصمیماتشان برای عمل اثر می گذارد. به طور كلی دانش آموزان روش یادگیری خود را به ادراكشان از آنچه برای آنها لازم است تطبیق می دهند( رامسون و آنویسل 1981 ، آنویسل 1991، تانگ 2001، بیگز 1993 ،2001، شل و تریگول 2002 به نقل ازپارسا وساکتی 1386 ص 77).

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.