قابل استفاده در: مقاله نویسی و انجام پژوهش های علمی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 44 صفحه
کد فایل: mb 400

لکنت زمانی رخ می دهد که جریان گفتار به طور ناهنجار به واسطه تکرار، گیر یا کشیده گویی صداها، هجاها، کلمه ها یا عبارت ها گسیخته شود (پرینو، فامولارو و تارونی ، 2000). لکنت عمدتاً و به طور کلی به جز در موارد استثنایی در دوران خردسالی آغاز شد و یک پدیده خاص دوران کودکی است. معمولاً از سنین 2 تا 4 سالگی شروع می شود. تقریباً از هر 100 نفر کودک یک نفر دارای لکنت است و تقریبا 80 درصد از همه کودکانی که به نحوی دارای لکنت بوده اند به تدریج مانند افراد دیگر به طور طبیعی صحبت می نمایند.

لذا لکنت یکی از مهمترین و متداولترین انواع اختلالات تکلمی است. در سنین 6 و 7 سالگی نیز که مصادف با زمان آغاز مدرسه می باشد، به لحاظ ویژگی های عاطفی و سازگاری های اجتماعی خاص این دوره، موقعیت مناسبی است برای بروز لکنت در میان کودکانی که بیشتر مستعد چنین اختلالی می باشند.

گاهی از موارد در دوران بلوغ نیز افرادی که قبلاً به نحوی لکنت داشته اند دچار لکنت می شوند در واقع سن و شرایط و ویژگی های بلوغ نیز احتمالاً در تغییر شکل و یا تشدید لکنت مؤثر است. لکنت در میان پسران به مراتب بیشتر از دختران است و در بررسی ها و تحقیقات مختلف در حدود 70 درصد (برای پسران) و 30 درصد (برای دختران) ذکر گردیده است (افروز، 1388).

معمولاً لکنت و توقف تحمیلی معمولاً با تشنج و فشار و تقلا برای ادامه کلمات و سخن گفتن همراه است و به همین دلیل کودکی که لکنت دارد گاهی بخشی از کلمه ای را که با شدت تکرار نموده و یا قسمتی از کلمات به ناقص رد شده و سعی می کند به صحبت خود ادامه دهد (افروز، 1388).

ادامه دارد ...