مشكل است كه بگوئیم كه یك شخص از لحاظ روانی تا چه حد سالم و طبیعی است. میزان آن برحسب تمدن جامعه، زمان، مكان فرهنگ و انتظارات هر جامعه تفاوت دارد.
مشكل است كه بگوئیم كه یك شخص از لحاظ روانی تا چه حد سالم و طبیعی است. میزان آن برحسب تمدن جامعه، زمان، مكان فرهنگ و انتظارات هر جامعه تفاوت دارد. آن چه در زیر می آید برای پی بردن به سلامت روانی انسان می تواند راهنمای كوچكی باشد.
1) شخص سالم از زندگی بیشتر راضی است و اظهار خوشی می كند و كمتر ناراحت و دل گیر است.
2) از استقلال فردی خود آگاه است. امكانات، خواستها، امیال و هدفهای خود را می داند، كیفیت و واقعیت وجود خویش و محیطش را درك كرده، روش خود را با واقعیت هماهنگ می كند.
3) می تواند مناسبات دوستانه و صمیمانه با دیگران برقرار سازد كه هم خود از این دوستی احساس رضایت كند و هم طرف صحبتش از دوستی او برخوردار باشد.
4) در برابر پیشامدها و وقایع معمولی روز احساس رضایت كند و زندگی را زیبا و سالم می بیند و هر چند كه ممكن است در مقابل مشكلات و وقایع سخت، شخص احساس ناتوانی كند.
5) خود و دیگران را دوست دارد و از محبت كردن به آنها لذت می برد.
6) شخص سالم عهده دار زندگی خویشتن است و انتظار ندارد كه دیگران، زندگی خوب و راحت برایش تأمین كنند.
7) در موارد بخصوص و حاد، حق دارد كه خشمگین و عصبانی شود.
8) به ماهیت وجود خود پی می برد، بد و خوب خویشتن را قبول دارد و از تأثیر رفتار خود روی دیگران آگاه است.
9) دیگران را تحقیر نمی كند و برای خود مزیت اضافی قایل نمی شود.
10) آشفتگی و ناراحتی هایش را به نحوی اظهار می كند كه قابل قبول جامعه ای كه در آن زندگی می كند باشد. تأثر و آشفتگی خود را مهار می كند كه باعث ناراحتی اطرافیانش نشود.
11) به امكان انجام یك كار معتقد است، پر توقع نیست و همیشه راهی را انتخاب می كند كه می داند در آن راه امكان عملی شدن یك منظور بیش از راههای دیگر است.
12) شخص سالم حس بذله گویی دارد كه اغلب با آگاهی و خوش خلقی همراه است.
13) از فرصتهای عادی، برای شادی دوری نمی كند و از غصه و نگرانی استفاده نمی كند.
14) آن چه را كه هست قبول می كند و می داند كه زندگی مطلوب و دلخواه خیالی بیش نیست و همیشه یك نوع ناتمامی و نقص در همه جا می توان یافت.
15) هم در میان جمع احساس خوشی می كند و هم در تنهایی. 16) قبول دارد كه كشمكش و ناسازگاری همیشه وجود دارد و باید به هر صورتی با ناسازگاری ها و كشمكش ها مقابله كند. با این كه بین دیگران است ولی همیشه شخصیت و ماهیت خود را حفظ می كند(سالاری، 1392).
