موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 47 صفحه
شماره فایل : 200 mg
در اندازه‌گیری همواره به دنبال آن هستیم تا از مفاهیمی استفاده كنیم كه برای همگان، معنا یا تفسیری یكسان داشته باشد. داده‌هایی كه از سوی محیط به دست ما می‌رسند بر دو نوع كیفی و كمی هستند. داده‌های كیفی، آنهایی هستند كه معنا و تفسیرشان وابسته به فرد است؛ و در مقابل داده‌های كمی، داده‌هایی هستند كه دریافت آنها بستگی به افراد ندارد و برای همگان معنا و تعبیری یكسان دارند. به همین خاطر، در محیطهای علمی و صنعتی، تمایل بر آن است كه زبان ارتباطی، از نوع كمی باشد.
در یافتـه‌های كیفی نیز حتی‌المقـــدور باید به داده‌هایی كمی تبدیل شوند. اگر چه، این كار همواره آسان نیست و در بسیاری اوقات ناچار از نوعی تقلیل‌گرایی یا ساده‌سازی ذهنی هستیم. اندازه‌گیری عملكرد هر بنگاه اقتصادی، می‌تواند در تعیین موقعیت فعلی بنگاه (میزان موفقیت در دستیابی به اهداف راهبردی و امثالهم)؛ حركت و جهت‌گیریهای آینده؛ و برنامه‌ها و فعالیتهای بهبود دهنده مؤثر باشد و اصولاً بدین منظور اجرا می‌شود. به جهت اهمیت موضوع اندازه‌گیری عملكرد ، تاكنون روشها و نظامهای اندازه‌گیری مختلفی توسعه داده شده است كه از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره كرد؛
سیستم كارتهای امتیازی متوازن (BSC) كه بر مبنای مؤلفه‌هایی همچون شاخص كاركنان، فرایندها، مشتریان و ... اندازه‌گیری می‌شود. کارت امتیازی متوازن اولین بار در سال 1992 توسط کاپلان و نورتن در مجله هاروارد بیزینس ریویو معرفی گردید. آنها نتیجه مشاهدات خود را در تحقیقی تحت عنوان «اندازه‌گیری عملکرد در سازمان آینده» (که در سال 1990 صورت گرفته بود) و به نام کارت امتیازی متوازن معرفی كردند. نتایج این تحقیق نشان دهنده میل به جایگزینی شاخصهای مالی با برخی شاخصهای غیرمرتبط با حوزة مالی كه بعدها شاخصهای غیرمالی نامیده شد، بود. كارت امتیازی متوازن در سال 1992 صرفاً یك سیستم اندازه‌گیری بود كه شاخصهای مالی را در كنار شاخصهای غیر مالی قرار می‌داد.
چهار جنبه اندازه‌گیری در این مدل عبارتند از: مالی، مشتریان، فرایندهای داخلی و رشد و یادگیری. در سال 1996، كارت امتیازی متوازن به ابزاری مدیریتی تبدیل شد و شاخصها با استفاده از روابط علت و معلولی با هم مرتبط شدند. بدین ترتیب شاخصهای مالی، خروجی نهایی سیستم بوده كه نشان دهنده نتایج مالی هستند كه منجر به رشد و ارتقای سازمان در بلندمدت می‌شوند. امروزه كارت امتیازی متوازن بعنوان یك سیستم یادگیری و مدیریت استراتژیك شناخته شده كه بر پایه اهداف جامع شركت، ایجاد ارزش در بلندمدت را مدنظر قرار می‌دهد (صدوقیان و تدین، 1386).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
