موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 57 صفحه
شماره فایل 677
نقطه آغازين هستي‌شناسي گيدنز ديالكتيك ميان فعاليت‌ها و شرايط است كه در زمان و مكان رخ مي‌دهد (ریتزر، 1385؛ 488). اعتماد به شيرازه زمان و مكان مربوط مي‌شود زيرا اعتماد يعني تعهد دادن به شخص، گروه يا نظام در طول زمان آينده، اعتماد يك انديشه مدرن است.وي مفهوم اعتماد را با ريسك و مخاطره مرتبط مي‌سازد و اين مفهوم در نظر وي ارزش اساسي دارد چنانچه وي مدرنيته متأخر را فرهنگ مخاطره مي‌نامد. اعتماد به يك شخص، يا به يك نظام به معني انطباق با ريسك است در حالي كه قبول ريسك نمي‌تواند به معني ايجاد اعتماد باشد (گيدنز، 1377؛ 176-175).
از ديدگاه گيدنز اعتماد در نظام‌هاي ماقبل مدرنيته متأخر از نوع پايبندي‌هاي چهره‌دار و مبتني بر هم‌حضوري است حال آنكه در مدرنيته متأخر اعتماد غيرشخصي و به ديگران ناشناس يا به عبارت ديگر «بي‌توجهي مدني» جنبه بنيادي روابط اجتماعي بين افرادي است كه از ماهيت رشد يابنده نظام‌هاي انتزاعي ريشه گرفته‌اند (همان؛ 144).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.