موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 37 صفحه
شماره فایل : 01 mg
قابلیتهای اساسی این روش عبارتند از: • رتبه بندی واحدهای تصمیم گیری • ارائه واحدهای نشانه و راه کارهای بهبود عملکرد • ارائه واحدهای با بیشترین مقیاس بهره وری و تخمین بازده به مقیاس • ارائه راهکارهای توسعه ای شامل انبساط و انقباض واحدها • تعیین پیشرفت و پسرفت تکتیکی واحدها • تعیین تراکم در نهاده ها • تخصیص بهینه منابع • تعیین پتانسیل های عملکردی • ارزیابی پویای کارایی (فتحی هفشجانی، 1381)
رتبه بندى در روش تحلیل پوششی داده ها
تحلیل پوششی داده ها واحدهای تحت بررسی را به دو گروه واحدهای كارا و غیر كارا تقسیم می كند. واحدهای كارا واحدهایی هستند كه امتیاز كارایی آنها برابر با یك است. واحدهای غیر كارا با كسب امتیاز كارایی قابل رتبه بندی هستند، اما واحدهایی كه امتیاز كارایی آنها برابر یك می باشد با استفاده از مدل های كلاسیك تحلیل پوششی داده ها قابل رتبه بندی نیستند. در روش تحلیل پوششی داده ها روش های مختلفی برای تعیین رتبه واحدهای كارا ارایه شده پیترسون، مدل q است مانند روش اندرسون رتبه بندی كارایی متقاطع و مدل محرابیان، علیرضایی و جهانشاهلو (MAJ). روش اندرسون- پیترسون در سال ۱۹۹۳ اندرسون و پیترسون (AP) روشی را برای رتبه بندی واحدهای كارا پیشنهاد كردند كه امكان تعیین كاراترین واحد را میسر می سازد. با این تكنیك امتیاز واحدهای كارا می تواند از یك بیشتر شود به این ترتیب واحدهای كارا نیز مانند واحدهای غیر كارا می توانند رتبه بندی گردند. (طلوعی-حسینی، 1386)
2-3 پیشینه تحقیق 2-3-1 تحقیقات خارجی 1. فارل در سال 1975 برای اولین بار برای تخمین تابع تولید روش غیرپارامتریک را مطرح کرد. او به جای تخمین تابع تولید با استفاده از مشاهدات مقادیر مرزی ورودی ها و خروجی های کارایی را برای واحدهای مورد مطالعه محاسبه نمود و مرز کارایی را به دست آورد. این مرز به عنوان معیاری برای مقایسه کارایی واحدهای تصمیم گیرنده به کار برده شد. همچنین فارل کارایی را به دو بخش تکنیکی و تخصیصی تقسیم نمود که با ترکیب این دو کارایی، کارایی اقتصادی به دست آمد.
بعدها چارنز، کوپر و رودز دیدگاه فارل را توسعه داده و مدلی ارائه کردند که توانایی اندازه گیری کارایی با چندین ورودی و چندین خروجی را داشت. این مدل تحت عنوان (تحلیل پوششی داده ها) نام گرفت و اول بار در رساله دکتری ادوارد رودز و به راهنمایی کوپر تحت عنوان (ارزیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس ملی آمریکا) در سال 1976 در دانشگاه کارنگی مورد استفاده قرار گرفت. چارنز، کوپر و رودز در سال 1978 مقاله ای تحت عنوان (اندازه گیری واحدهای تصمیم گیرنده) ارائه نمودند.
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
