موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 63 صفحه
شماره فایل : 616 mg
در حال حاضر یکی از بزرگترین چالشهایی که شرکت های دانش بنیان با آن روبه رو هستند در دسترس بودن دانش است که اساساً از طریق رفتار تسهیم دانش ایجاد می گردد . تسهیم دانش را می توان شامل مجموعه از عقاید یا رفتارهایی دانست که منجر به گسترش یادگیری در میان افراد مختلف و یا در یک سازمان واحد می شود . تحقیقات بسیاری عوامل مؤثر بر رفتار تسهیم دانش را از منظرهای گوناگون نظری مورد بررسی قرار دادند . برخی از آنها بر عوامل انگیزشی ماندگار تأکید دارند .
( واسکو و فرج ، 2005 ) در حالی که برخی دیگر بر شرایط میان فردی که می توانند رفتار تسهیم دانش را شکل دهند از قبیل سرمایه اجتماعی ، اعتماد ، رضایت ، شبکه اجتماعی و وابستگی به عملکرد های گروهی تأکید دارند چیونگ و لی ،(2007) بهره گیری به فرایندهایی اشاره دارد که از طریق آنها دانش موقعیت های مشابه اخذ منفعل و جاری می شود و از طرفی دیگر ، اکتشاف شامل فرایندهایی می شود که از طریق آنها دانش تسهیم شده ، ترکیب شده و دانش جدید ساخته می شود .
فرایندی که از طریق آن یک واحد از تجارب واحدی دیگر بهره مند می شود ( ابراهیمی ، 1391). فرایند مدیریت دانش شامل کسب، به اشتراک گذاری و به کار بستن دانش می شود.کسب دانش که با استفاده از دانش موجود یا اخذ دانش جدید مرتبط می باشد، توانایی سازمان را در تحقق اثربخش اهداف خود و همین طور، افزایش یادگیری سازمانی افزایش می دهد.از طریق کسب دانش از داخل یا بیرون سازمان)و یا هر دو(، هر عضو سازمان می تواند توانایی خود را جهت تبدیل دانش موجود به دانش جدید و ایجاد دانش جدید افزایش دهد. اخیراً دانشِ کسب شده، ذخیره ی دانش موجود در سازمان را افزایش داده، عدم اطمینان را کاهش داده و فرصت های جدیدی را برای به کار بستن دانش و بهره برداری از دانش ایجاد کرده است، که موجب ارتقا تولید نتایج نوآورانه شده است.به اشتراک گذاری دانش به عنوان یک فرایند کسب و کار تعریف شده است که مستلزم دانش، مهارت و تجربه ی جمعی و توزیع دانش در سراسر واحدهای سازمانی می باشد.
به اشتراک گذاری دانش با مبادله ی دانش، تجارب و مهارت های کارکنان در سراسر سازمان به منظور ایجاد روال های جدید و مدل های ذهنی سروکار دارد. اعضای سازمان می توانند از طریق اشتراک دانش در میان خودشان و یا در واحدهای های مختلف، به آسانی به دانش دسترسی داشته باشند و از این طریق زمان و هزینه ی مورد نیاز برای جمع آوری اطلاعات را کاهش دهند و با کاهش زمان و هزینه ی دستیابی به اطلاعات و ایجاد روال ها و مدل های ذهنی جدید، سازمان ها می توانند منابع ارزشمند خودشان را به فرایندهای نوآوری انتقال دهند.
علاوه بر این، اشتراک و مبادله ی دانش، موجب مشارکت بالا در یادگیری، و تشریک مساعی در ایجاد دانش جدید می شود که برای توسعه ی ایده های نوآورانه حیاتی است (کور و مادن 2013). شامل چگونگی تسهیم دانش موجود ، انتقال آن به محل مناسب و مورد نیاز، چگونگی انتقال دانش به گونه ای كه قابل دسترسی و استفاده در سازمان باشد و چگونگی انتقال دانش از دانش سازمانی از جمله مواردی هستند كه در ادامه كار مدیریت دانش مد نظر قرار می گیرند(آریابرزند،1389).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
