موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 46 صفحه
شماره فایل 662
مفهوم هوش هیجانی یک حیطه چند عاملی، از مجموعه مهارت ها و صلاحیت های اجتماعی است که بر توانایی‌های فرد برای تشخیص درک و مدیریت هیجان، حل مسئله و سازگاری تأثیر می گذارد و به طرز موثری فرد را با نیازها، فشارها و چالش های زندگی سازگار می کند. ریشه های تاریخی این مفهوم را می توان در قرن 19 جستجو کرد. داروین در سال 1872 اولین اثر معروف خود را در این زمینه منتشر کرد. او اثبات کرد که ابراز عواطف در رفتارهای سازگارانه افراد، نقش اساسی ایفا می کند.
این یافته به عنوان یک اصل مهم هوش هیجانی تا امروز مورد قبول صاحب نظران بوده است(به نقل از امامزاده‌ای، 1385). کودکانی که از نظر اجتماعی مطرودند عموماً از نظر یافتن علائم عاطفی و اجتماعی ضعیفند حتی وقتی چنین علائمی را درک می کنند برای پاسخ دادن به آنها، مجموعه محدودی در اختیار دارند. خطری که بر سر راه این کودکان وجود دارد رها کردن مدرسه است. میزان ترک تحصیل در کودکانی که توسط همسالان خود طرد می‌شوند بین دو تا هشت برابر درصد کودکانی است که دوستانی دارند.
تعجب زیادی ندارد تصور کنید سی ساعت در هر هفته وقت خود را در مکانی بگذرانید که کسی شما را دوست ندارد (گلمن، 1999). وجود دو نوع تعامل عاطفی باعث می شود این کودکان در نهایت از جانب دیگران طرد شوند یکی از این دو، استعداد متنفر شدن از شدت خشم و خصومت کردن در جایی است که هیچ کس چنین تربیتی ندارد. دوم بزدل، مضطرب و از نظر اجتماعی خجل بودن است؛
اما فراتر از تمام این عوامل خلق و خویی، کودکانی که از "مرحله پرت" هستند، کنار گذشته می شوند. کسانی که خام دستی آنها مکرراً افراد دیگر را ناراحت می کند در واقع آنان به جای آنکه نگرش های جدیدی در امر دوست یابی کسب کنند صرفاً به تکرار کارهای غیر کارساز خود در گذشته می پردازند یا حتی به واکنش ناصالح تری دست می زنند. کمبودی که آنها در حیطه عواطف کلیدی دارند شانس آنها را از نظر محبوب واقع شدن کاهش می دهد. بودن با آنها خوشایند به نظر نمی‌رسد و نمی دانند برای ایجاد احساس خوشایند در دیگران چه باید بکنند.
در نهایت کارشان به انزوای اجتماعی می‌کشد. برخی کودکان بقیه سال ها را با این موقعیت دردناک در حاشیه اجتماع زندگی می کنند ولی به خاطر نداشتن ارتباط صمیمانه با دیگران، مهارت های اجتماعی و عاطفی که در زندگی به آن نیازمندند کسب نخواهد کرد. این افراد به اضطراب شدید و نگرانی های زیاد و نیز افسردگی، تنهایی دچار می شوند (همان منبع).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
