موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 27 صفحه
شماره فایل :: 51 mg

در دنیای پررقابت امروز، منابع انسانی مولد مهم ترین سرمایه سازمان تلقی می گردد كه می تواند موجبات تغییر و تحول در سایر عوامل سازمانی و نتایج اساسی را فراهم آورد. اگر تا دهههای گذشته معیار برتری یك كشور حجم نیروی انسانی، سلاح های مدرن، ارتش نیرومند، سرزمین وسیع یا منابع زیرزمینی گسترده و حق وتو در مجامع بین المللی بود، از این پس قدرت یك كشور به كیفیت نیروی انسانی و سطح بهره وری آن بستگی دارد (اندرسون، لاویر و شولور ، 2000).

بهرهوری منابع انسانی بهطور تصادفی ارتقا نمی یابد، بلكه باید پیش نیازهای سازمانی و ساختاری مورد نیاز آن فراهم و دائماً مورد توجه سازمان قرار گیرد. به منظور تامین پیش نیازهای سازمانی و ساختاری و در پی آن ارتقاء بهرهوری نیروی انسانی در سازمان، نقش نظامهای بهبود و تعالی سازمانی كاملاً شناخته شده است. در بسیاری از سازمان های ایرانی، ناكارآمدی برخی نظام های فعلی، نه تنها بهبود سازمان را موجب نمیگردند، بلكه باعث بدتر شدن شاخصهای عملكردی، رضایت و در نتیجه بهرهوری كاركنان میشوند (کاسکا، بامبر و شارپ ، 2003).

بهرهوری نیروی انسانی عبارت است از نرخ ستاده واقعی (ساعات كار) ارائه شده توسط كاركنان سازمان (جلی و گوفین ، 2001). در اكثر سازمان ها، به منظور اندازه گیری بهره وری نیروی انسانی، مقدار فیزیكی كالای تولید شده و یا ارزش ریالی كالا و خدمات و در برخی موارد ارزش افزوده را بر تعداد نیروی انسانی تقسیم میكنند؛ زیرا اندازه گیری ساعات كار واقعی مشكل به نظر می رسد. چنانچه برای محاسبه بهره وری نیروی كار ارزش افزوده بر تعداد كاركنان تقسیم شود، در این صورت شاخص نشان می دهد كه هر یك از كاركنان به طور متوسط چه مقدار ارزش افزوده ایجاد کرده اند (گایتون ، 2000).

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.