موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 34 صفحه
شماره فایل : 240 mg

یادگیری در سازمان ها می تواند در سه سطح فردی، گروهی و سازمانی رخ دهد. سازمان های یادگیرنده، قابلیت تشویق و حداکثر سازی یادگیری در هر سه سطح را توسعه می دهند (ماکورات، 2002). یادگیری فردی: افراد واحدهای اصلی گروهها و سازمان ها هستند. سنگه چنین بیان می دارد که سازمان فقط از طریق افراد یاد می گیرند که چگونه یاد بگیرند. گرچه یادگیری فردی، یادگیری سازمانی را تضمین نمی کند، اما بدون آن یادگیری سازمانی رخ نمی دهد(سبحانی نژاد و همکاران ،1385).

آرگریس و شون بیان داشته اند که یادگیری فردی ضروری است اما برای یادگیری سازمانی کافی نیست. طبق نظر جان ردینگ ، یادگیری فردی برای تحول مستمر سازمان، گسترش و توسعه قابلیت های محوری و آماده سازی همگان بر روی آینده نامشخص ضروری می باشد و نهایتاً اینکه: تعهد هر فرد به یادگیری و هم چنین توانایی یادگیری او برای سازمان حیاتی است. (رحیمی و همکاران ، 1390). یادگیری تیمی یا گروهی: تیم ها برای سازمانها بسیار مهم هستند آنها با طرح های چند وظیفه ای، از خطوط تولیدی کار می کنند یا به مهندسی مجدد فرایندهای کسب و کار می پردازند.

(حاجی پور و نظر پور کاشانی، 1389) یادگیری تیمی به این معناست که تیم ها قادر باشند به عنوان یک هویت واحد فکر کرده، چیزی را خلق نموده و بیاموزند. متفکرین زیادی از جمله سنگه و پاولوفسگی به اهمیت یادگیری تیمی خصوصاً به عنوان پلی برای حصول یادگیری سازمان اشاره کرده اند (سبحانی نژاد وهمکاران، 1385 ).

پیتر سنگه نیز یادگیری جمعی را فرایندی می داند که طی آن ظرفیت اعضاء توسعه یافته و به گونه ای هم سو می شود که نتایج حاصله آن چیزی خواهد بود که همگان واقعاً طالب آن بوده اند. این نوع یادگیری به یک قاعده و اصل اساسی استوار است و آن چشم انداز مشترک به هم سو شدن منجر می گردد که مسئله اصلی این نوع یادگیری است. (رحیمی و همکاران ، 1390).

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.