چک وهمکاران(1986) درتحقیق خود دریافتند افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی در مقایسه با افراد غیرمضطرب، دیدگا ه های منفی تری راجع به خود دارند
پیشینه تحقیقات انجام شده در داخل و خارج کشور
چک وهمکاران(1986) درتحقیق خود دریافتند افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی در مقایسه با افراد غیرمضطرب، دیدگا ه های منفی تری راجع به خود دارند. واترز و مور (2002)، نیز در پژوهشی که با هدف سنجش رابطۀ سه فاکتور (محرومیت مادی، نقش های مختلف و حمایت اجتماعی با عزت نفس بیکاران) انجام دادند به نتایج مهمی رسیدند. جمعیت نمونۀ این مطالعه را 731 نفر از زنان و مردانی تشکیل دادند که به تازگی به استخدام مرکزی دولتی در استرالیا درآمده بودند. 15 درصد واریانس و تغییرات عزت نفس پاسخگویان را این متغیرها توضیح دادند. ارقام نشان داد محرومیت های اجتماعی در هردو جنس زن و مرد با عزت نفس رابطۀ منفی دارد. زنانی نیز که هم زمان عهده دار نقش های بیشتری بودند، عزت نفس بالاتری داشتند.
ازطرف دیگر، این پژوهش نشان داد در هردو جنس، میزان بالای حمایت اجتماعی با عزت نفس رابطۀ مثبتی دارد که به ویژه دربارۀ زنان صادق بوده است.پرتو عین الدین (1387)، در رساله اش با عنوان«حمایت اجتماعی ادراک شده،حرمت خود ،عزت نفس و افسردگی در دانش آموزان دورۀ متوسطۀ شهر تهران»،دانش آموزان شاغل به تحصیل در پایه های اول، دوم و سوم دبیرستان های دولتی شهر تهران را با استفاده از روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب و سه مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده،حرمت خود و افسردگی را به صورت گروهی دربارۀ آن ها اجرا کرد. نتایج این تحقیق حاکی است حمایت اجتماعی و سن با عزت نفس و عزت نفس با افسردگی رابطۀ معنی داری دارد.
گل رضایی (1391)، در رسالۀ خود برای آزمون این فرضیه که پیشینۀ اقتصادی اجتماعی،حمایت اجتماعی و عزت نفس با افسردگی رابطۀ معنی داری دارند، 775 دانشجوی شاغل به تحصیل در دانشگاه تهران را با روش نمونه گیری چندمرحله ای از میان 73 خوابگاه دانشجویی انتخاب کرده و از آزمودنی ها خواسته است به سؤالات پرسش نامۀ افسردگی بک، مقیاس حمایت اجتماعی، مقیاس عزت نفس و سؤالات حوادث زندگی و پیشینۀ اقتصادی اجتماعی پاسخ دهند. نتایج نشان داده است که رابطۀ بین دو متغیر حمایت اجتماعی و عزت نفس با افسردگی و رابطۀ حمایت اجتماعی و عزت نفس معنادار است .
خسروی (1388) در تحقیقی با عنوان «بررسی رابطة رضایت شغلی كاركنان و اهمال كاری آنان در بخش آموزش سازمان توسعة تجارت ایران» نشان داد که بین رضایت شغلی ( نمره كلی) و اهمال كاری كاركنان رابطه معنادار وجود ندارد. ولی بین سه بعد رضایت شغلی : ویژگی های رفتاری همكاران، حقوق و مزایا و فرصت ترفیع و ارتقاء با اهمال كاری رابطه معنادار حاصل شده است.
ادامه دارد...
