موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 73 صفحه
شماره فایل 583
مطالعات نشان داده است که آدمی انواع مختلفی از حافظه را دارد. انواع حافظه از نظر مدت زمان نگهداری اطلاعات عبارتند از: حافظهی حسی، حافظهی کوتاهمدت و حافظهی بلند مدت ( چن و همکاران، 2012).
حافظهی حسی
حافظهی حسی نخستین مرحله به یاد سپاری و ذخیرهکردن اطلاعات است. در این حافظه نسخهی دقیقی از « اطلاعات حسی » ذخیره میشود. گنجایش این حافظه نامحدود است و مدت زمان نگهداری اطلاعات در حافظهی حسی از چند هزارم ثانیه تا چند ثانیه متغیر است (اندرسون ، 2002). در واقع حافظهی حسی، کار نگهداری اطلاعات حسی برگرفته شده از محیط را برای مدتی بسیار کوتاه به عهده دارد ( کرودر، 1992) . این احساسها به طور صریح و فوری در مغز رمزگردانی نمیشود بلکه این حسهای گرفته شده از گیرندهها ( اندام حسی) به آرامی در طول سیستم عصبی حرکت میکند و به علاوه بر سیستم مسئول، این مراکز قشری بالاتر هستند که مسئولیت پردازش اطلاعات را بر عهده دارند.
این نوع حافظه بسیار غنی و مشروح است اما اطلاعاتش بسیار سریع از بین میرود و مهمترین دلیل فراموشی اطلاعات در این نوع حافظه بیتوجهی به آن است مگر آنکه برخی فرایندهای خاص را زمینهی انتقال آنها را به حافظهی کوتاهمدت یا بلند مدت فراهم آورند. نورمن مثالهای ذیل را از حافظهی حسی توضیح میدهد؛ دستتان را در مقابل صورت خود تکان دهید. رد ضعیفی که پس از کنار رفتن دست باقی میماند- یعنی آثار رویداد اتفاق افتاده – گواه مشخصی بر وجود یک نظام حافظه حسی است. دست خود را مشت کنید، به سرعت دو تا از انگشتان را باز کنید، دوباره با حداکثر سرعت ممکن دستتان را مشت کنید. اگر به دقت نگاه کنید ردی از انگشتانتان را خواهید دید که آنقدر دوام می آورد تا آنها را شمارش کنید.
فرض کنید یک تصویر پیچیده متشکل از تعداد زیادی اشیاء در مقابل چشمان شما قرار دارد که بعضی از آنها در جهت عقربههای ساعت و بقیه بر خلاف جهت عقربههای ساعت میچرخند. تصویر محو میشود و یک پیکان به جایی در محل قبلی تصویر اشاره میکند. شما قادر خواهید بود جهتی را که شیء در آن مکان خاص حرکت میکرد مشخص کنید. رد تصویر برای چند هزارم ثانیه پس از محو شدن تصویر فیزیک، باقی میماند. ( رینر و میلر ، 2002؛ به نقل از گنجی، 1391).
محققان حافظه معتقدند که برای هر حس، حافظهی حسی جداگانه وجود دارد ( کرودر، 1992). لازمهی تشخیص بوها ( حافظه ی بویایی )، صداها ( حافظه شنیداری)، مزه ها ( حافظه ی چشایی )، زبری و نرمی ( حافظه ی بساوایی) و مشاهدهی پدیدهها از طریق دیدن ( حافظه ی بینایی )، داشتن خاطرهی آن ها در حافظه است ( قلی زاده، خیرالدین و همکاران، 1389). در ذخیره سازی اطلاعات در حافظهی حسی، دو الگو یا دو جزء برای حافظه وجود دارد ( اسپرلینگ ، 1960 و توروی 1967؛ به نقل از بدلی ، 1999). یک نوع حافظه در اینجا حافظهی بینایی است. دیگری حافظهی شنوایی است.
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
