موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 33 صفحه
شماره فایل : 94 mg
ساختار مالکیت را میتوان به عنوان نحوه توزیع مالکیت سهام بین اشخاص مختلف (حقیقی و حقوقی) تعریف کرد. تضاد منافع بین سهامداران و مديريت يكي از موضوعات مهمي است كه طي دهههاي اخير مورد توجه محققين بوده است.
ارتباط بین سهامداران و مدیران شرکت مملو از تضاد منافعی است که از جدایی مالکیت و کنترل، تفاوت هدف‌های سهامداران و مدیران، و عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهامداران ناشی میشود (دی، 2008) که این تضاد منافع به وسیله تئوری نمایندگی بیان می‌گردد. رابطه نمایندگی به صورت قراردادی تعریف میشود که به موجب آن یک یا چند شخص (مالک یا مالکان)، شخص دیگری (نماینده) را برای اجرای بعضی خدمات از جانب خود به کار گماشته و اختیار تصمیمگیری را به وی تفویض میکنند [19].
ساختار مالکیت می‌تواند به عنوان مالکیت سهامی معرفی شود که به وسیله مدیریت شرکت، کارکنان، سهامداران عمده بیرونی، سایر شرکتها و سهامداران خرد نگهداری میشود [21]. شرکتها بر اساس تفاوت در ویژگی ساختار مالکیت، ترکیب هیئت مدیره را تشکیل می‌دهند و در نتیجه تشکیل هیئت مدیره، استراتژی‌ها و سیاست‌های شرکت شکل می‌گیرد [16]. هیئت مدیره اصلاحات حاکمیت شرکتی به طور قابل توجهي قوانين و مسئوليت‌هاي هيئت مديره را افزايش داده است.
قوانين مربوط به هيئت مدیره هم در مورد وظايف نظارتي هم مشاوره‌اي در حال گسترش هستند. نقش مشورتی نیازمند آن است که هیئت مدیره به مدیریت اجرایی در تصمیمات راهبردی تجاری جهت ایجاد ارزش برای سهام داران بدون دخالت در مدیریت امور جاری، راهنمایی و مشاوره دهد. انجام نقش نظارتي نيازمند آن است كه هيئت مدیره بر طرحها، تصميمات، فعاليت‌ها و عملكرد مديريت نظارت كنند تا از حفظ منافع سهامداران مطمئن شوند.
در کلیه اقداماتی که هیئت مدیره به عمل می‌آورد، از مدیران انتظار می‌رود تصمیمات تجاري خود را به گونه‌اي اتخاذ کنند که منطقاً معتقدند بهترین منافع شرکت در آن است. سازوکارهای حاکمیت شرکتی مرتبط به هیئت مدیره را میتوان قالب موارد زیر مطرح نمود: تعداد اعضای هیئت مدیره (اندازه) اندازه اعضای هیئت مدیره (تعداد اعضا) به عنوان یک عنصر با اهمیت دیگر در ویژگی‌های هیئت مدیره است.
تعداد بهینه اعضای هیئت مدیره می‌بایست طوری تعیین شود تا نسبت به اینکه اعضای کافی برای پاسخگویی و وظایف مختلف وجود دارد اطمینان حاصل شود. دو دیدگاه در باره تاثیر اندازه هیئت مدیره مطرح است؛یک دیدگاه می‌گوید هیئت مدیره‌های بزرگ‌تر، اثربخشی کمتری دارند زیرا استخدام و هماهنگی گروه‌های بزرگ‌تر، مشکل‌تر است[17]. عقیده این گروه بر این است که هیئت مدیره‌های کوچکتر، موثرترند زیرا قادرند تصمیمات راهبردی به موقع‌تری اتخاذ کنند.
این در حالی است که دیدگاه مقابل اعتقاد دارد که هیئت‌مدیره‌های بزرگ‌تر به اعضا فرصت و اجازه کار تخصصی‌تری می‌دهد.[24]. با این حال مطالعه تاثیر تعداد اعضای هیئت مدیره در ایران با توجه به تشابه تعداد اعضا در اکثریت قریب به اتفاق شرکتها(پنج نفر) امکان‌پذیر نیست.
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
