قابل استفاده در: مقاله نویسی و انجام پژوهش های علمی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 69 صفحه
بعد از پرداخت حق اشتراک فایل شماره 239 را دانلود کنید.
ویژگی های افراد تاب آور احساس اعتماد به نفس و کارآمدی است که اجازه می دهد با موفقیت چالش های زندگی را پشت سربگذارد، موضع گیری فعال در قبال یک مشکل یا مانع، توانایی نگاه به یک مشکل به عنوان مسئله ای که می توانند آن را کندو کاو کنند و تغییر دهند، تحمل کنند، یا دوباره به طرق دیگر حل کنند، ایستادگی منطقی در مقابل مشکلات و چالش ها با توانایی این که چه موقع بگویند دیگر بس است. ظرفیت رشد مهارت ها برای تحمل مشکلات است (نیل ؛ 2006).
سطح تاب آوری این افراد با عامل های متنوع زیادی تعیین می شود. در بسیاری از تحقیقات عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، روان شناختی، محیطی را پیشنهاد می کنند. به طور کلی این افراد دارای شایستگی اجتماعی، مهارت های حل مسئله، آینده جویی، خود گردانی، کنترل بر محیط، پایداری و جهت گیری هدفمندانه هستند (از بای 2008).
نیم رخ فرد تاب آور جمله ای که به صورت مکرر در ادبیات تاب آوری دیده می شود چنین است که تاب آور فردی است که خوب کار می کند، خوب بازی می کند، خوب دوست می دارد و خوب انتظار دارد (گارمزی، 1974؛ ورنر و اسمیت، 1992).
با توجه به موجز بودن جمله فوق ویژگی های خاصی که توصیف کننده فرد تاب آور هستند عبارتند از:
شایستگی اجتماعی افراد تاب آور
به صورتی قابل ملاحظه واکنش دهی، فعالیت، انعطاف و تطابق بیشتری را نشان می دهند. این ویژگی ها معمولاً شامل همدلی، مراقبت، مهارتهای ارتباطی و شوخ طبعی نیز می شود (ورنز و اسمیت، 1992).
نه تنها مطالعات مرتبط با تاب آوری بر این ویژگی ها صحه گذاشته اند، بلکه مطالعات انجام شده بر روی افراد دچار مشکلاتی نظیر بزهکاری، سوء مصرف مواد و الکل و بیماری روانی نیز بر فقدان این حالات در نمونه خود تاکید کرده اند. از سویی یکی از شواهدی که به صورتی واضح در حوزه بیماری روانی مشاهده شده است، مهارت های اجتماعی ضعیف در بیماران روانی است. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد که افراد دارای ضعیف ترین شایستگی و مهارت اجتماعی، بدترین پیش آگهی و بالاترین نرخ عود را نشان می دهند. از سویی سطح شایستگی اجتماعی در کودکی پیش بینی کننده شدت مشکلات روانپزشکی در بزرگسالی است (هاوکینز و همکاران، 1992).
گارمزی (2002) بر این عقیده است که شایستگی واژه ای است که برای مجموعه ای از رفتارهای تطابقی به کار می رود، در حالی که تاب آوری شایستگی آشکار علی رغم تجربه استرس زاهای عمده است. در واقع نمی توان از تاب آوری صحبت کرد بدون اینکه استرسی تجربه شده باشد. در این ارتباط لازم است تا استرس تجربه شده، استرسی تجمعی و عمده باشد. این در واقع عنصر اصلی در تعریف تاب آوری است. از نظر گارمزی یکی از عمده ترین استرس ها و شرایط ناگوار، تجربه فقر است. در واقع وقتی فقر وجود دارد، مجموعه ای استرس ها را با خود به دنبال دارد (به نقل ازتمنایی، 1390).
ادامه دارد ...
