قابل استفاده در: مقاله نویسی و انجام پژوهش های علمی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 32 صفحه
بعد از پرداخت حق اشتراک فایل شماره 252 را دانلود کنید.

متن بازبینی شده چهارمین ویرایش کتابچه تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV-TR) اختلالات خواب را به دو دسته کژ خوابی ها و بدخوابی ها تقسیم کرده است. کژ خوابی های اختلالات کمیت یا زمان بندی خواب هستند و شامل بیخوابی و پرخوابی هستند.

بیخوابی آشفتگی ادراک شده در کیفیت یا کمیت خواب است که بسته به اختلال اختصاصی مربوطه ممکن است با اختلال در شاخص های عینی خواب همراه باشند. انواع بیخوابی ها عبارتند از بیخوابی اولیه و آشفتگی های ریتم شبانه روزی خواب، پرخوابی ها اختلالاتی هستند که مشخصه بالینی آنها خواب مفرط است. بدخوابی ها رفتارهای غیر طبیعی در حین خواب یا در گذار بین خواب و بیداری هستند. این اختلالات اغلب بازتاب ظهور فرآیندهای طبیعی خواب در زمان های نامناسب هستند(رضایی،1385).

بی خوابی

بی خوابی عبارت است از اشکال در شروع یا دوام خواب. بی خوابی شایع ترین نوع شکایت خواب بوده ممکن است مداوم یا گذرا باشد. مطالعات زمینه یابی میزان شیوع این اختلال را در افراد بزرگسال 30تا 45 درصد نشان داده اند( .Jongh et al.,2011).

بی خوابی کوتاه مدت معمولاً همراه با اضطراب است و یا عارضه ای از یک تجربه اضطراب انگیز یا انتظار یک تجربه اضطراب انگیز (مثل امتحان یا مصاحبه شغلی ) است. در برخی افراد این نوع بی خوابی گذرا ممکن است با واکنش سوگ، فقدان عزیزی یا تقریباً هر تغییر یا استرس زندگی مربوط باشد. عارضه احتمالاً جدی نیست ، هر چند گاهی دوره روان پریشی یا افسردگی شدید با بی خوابی حاد شروع می شود. این حالت معمولاً نیازی به درمان اختصاصی ندارد و در مواردی که استفاده از داروهای خواب آور جایز باشد هم پزشک و هم بیمار باید بدانند که درمان دارویی کوتاه مدت خواهد بود و برخی علائم از جمله عود کوتاه مدت بی خوابی پس از قطع مصرف دارو دیده خواهد شد((رفیعی،1385)

بی خوابی مداوم، گروه نسبتاً شایعتری از اختلالات را تشکیل می دهد که در آنها مشکل عمده به خواب رفتن است و نه دوام خواب. این نوع بیخوابی شامل دو مساله است که گاهی قابل تفکیک اما غالباً به هم پیوسته است :

1-اضطراب و تنش جسمانی شده 2-پاسخ تداعی شرطی .

بیماران اغلب بجز بی خوابی شکایت واضح دیگری ندارند. آنها ممکن است خود اضطراب را احساس نکند اما آن را از طریق فیزیولوژیک تخلیه نمایند. ممکن است شکایت عمده آنها از احساسات ترس آلود و افکار تکرار شونده ای باشد که مانع از به خواب رفتن آنها می شود. گاهی ولی نه همیشه بیمار اظهار می دارد بی خوابیش در هنگام تعطیلات برطرف میشود و هنگام استرس در سرکار یا خانه تشدید پیدا می کند(رضایی،1385).

پرخوابی پرخوابی عبارت است از زیادی زمان خواب، خواب آلودگی مفرط روزانه و یا در بعضی مواقع هر دو ، اصطلاح خواب آلودگی باید در مورد بیمارانی به کار رود که از خواب آلودگی ناراضی هستند، استعداد آشکاری دارند که به طور ناگهانی در حالت بیداری به خواب روند، حملات خواب دارند و نمیتوانند بیدار بمانند. این اصطلاح نباید در مورد کسانی به کار رود که فقط به علت خستگی و فرسودگی خواب آلوده هستند. معهذا این تمایز همیشه روشن نیست. شکایت از پرخوابی خیلی کمتر از بی خوابی شیوع دارد (5درصد افراد بزرگسال ) ولی اگر پزشک نسبت به این اختلال هشیار باشد چندان هم نادر نیست.

در ایالات متحده تخمین زده می شود که بیش از 100000 نفر مبتلا به حمله خوابی (نارکولپسی ) هستند و حمله خواب فقط یکی از مواردی است که خوب شناخته شده است و خواب الودگی مفرط ایجاد می کند اگر حالات مربوط به مصرف مواد نیز حساب شود پرخوابی به صورت علامت شایعی در می آید( Kupfer, Frank,2012) پرخوابی گذرا و موقتی، نوعی اختلال در الگوی طبیعی خواب – بیداری است و از مشخصات آن دشواری مفرط در بیدار ماندن و میل به ماندن در رختخواب برای مدتهای طولانی غیر عادی و یا برگشتن مکرر به رختخواب در طول روز برای چرت زدن. این الگوی خواب به طور ناگهانی در واکنش به یک فقدان، تعارض یا تغییر جدید و مشخص در زندگی فرد روی می دهد و بسیار کمتر از بی خوابی شیوع دارد.

این حالت به ندرت با حملات خواب قطعی یا خواب غیر قابل اجتناب همراه است و در عوض با خستگی یا به خواب رفتن زودتر از معمول یا دشواری در بیدار شدن در هنگام صبح مشخص می شود.

ادامه دارد ...