موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 47 صفحه
شماره فایل : 774 mg
گرچه گاهی فقدان استراتژی تبدیل به مزیت و موجب انعطاف پذیری سازمان میشود(احمدپور داریانی، 1388) و علیرغم ادعای مینتزبرگ مبنی بر ظهور و سقوط برنامه ریزی استراتژیک در کتابی با همین عنوان(1994)، این نوع برنامه ریزی هنوز هم بطور گسترده در موسسات آموزشی، سازمانهای غیرانتفاعی و بخش کسب و کار مورد استفاده قرار میگیرد(انتشارات مدارس عمومی وینکا، 2011؛ پارسائیان، 1388) و به نوعی در بین روشهای مختلف برنامه ریزی غلبه یافته است و بسیار متداول است بطوریکه گاهی معادل با برنامه ریزی تصور میشود. برنامه ریزی استراتژیک از دیدگاه نظری، بظاهر ساده اما درواقع، فرآیند بسیار پیچیده ای است و باید با روشی نظام مند صورت گیرد(پارسائیان، 1388).
بررسی نظریات مخالفان و موافقان، حاکی از این است که درک روشن و تصوری واحد از موضوع شکل گیری استراتژی و فرآیند برنامه ریزی استراتژیک وجود ندارد(احمدی و دیگران، 1389). طبیبی(1375) به ویژگیهای برنامه ریزی استراتژیک که آنرا از برنامه ریزی عملیاتی متمایز میکند اشاره کرده است که برخی از آنها عبارتند از: شکل گیری و تدوین درسطوح عالی سازمان، تاکید بر اثربخشی(دستیابی به اهداف اصلی تعیین شده و انجام کارهای درست)، تاکید بر منافع آتی سازمان(بلندمدت و توجه به منابع و امکانات آتی)، فرض ساختار سازمانی منعطف و متناسب و همراه با تغییرات محیطی، بکارگیری روشهای نو و تجربه نشده درکنار روشهای تجربه شده، دارای ریسک بیشتر.
برایسون درسالهای1990 و1993، برنامه ریزی استراتژیک را تلاشی سازمان یافته و منظم برای اتخاذ تصمیمات بنیادی و انجام اقدامات اساسی معرفی میکند که سرشت و سمت گیری فعالیتهای یک سازمان را در چارچوب قانونی شکل میدهد و با روشی نظام مند از فرآیند مدیریت استراتژیک، پشتیبانی میکند و از سوی دیگر متضمن همه اقداماتی است که منجر به تعریف اهداف و تعیین استراتژیهای مناسب برای دستیابی به آن اهداف برای کل سازمان میشود.
برخی برنامه ریزی استراتژیک را شامل فرآیند ارزیابی محیط درحال تغییر سازمان بمنظور ابداع رسالتی برای آینده سازمان معرفی میکنند(یعنی تعیین چگونگی سازگاری سازمان با محیط آینده براساس رسالت، توانمندیها و ضعفها و ارائه برنامه ای درین راستا). برخی معتقدند که برنامه ریزی استراتژیک بستر یا چارچوبی است برای عملی ساختن اندیشه استراتژیک و هدایت عملیات(وردی نژاد، فریدون؛ مرآتی، عاطفه؛ 1389).