مطالعه اسچنل و بیکر نشان داد افراد اغلب عقاید و تجربیات معنوی و مذهبی ر ا به عنوان منبعی برای معنا در زندگی شان در نظر می گیرند
مرور سوابق مربوطه
مطالعه اسچنل و بیکر نشان داد افراد اغلب عقاید و تجربیات معنوی و مذهبی ر ا به عنوان منبعی برای معنا در زندگی شان در نظر می گیرند.(اسنل ، 2011)به علاوه، تحقیقات بسیاری (از جمله فرنچ ، 2009 ، سونس و هوتسبات ، 2007 ؛ پوهلمن و همکاران، 2007 ؛ مارتوس و همکاران، 2010 ) نشان داند که بین مذهب و معنای زندگی ارتباط مثبتی وجود دارد. هریس و استاندارد بیان کردند که ارتباط مثبتی بین معنا در زندگی و بهزیستی معنوی و اهمیت معنویت در دانشجویان دانشگاه وجود دارد. همچنین نتایج مولکار حاکی از ارتباط مثبت بین معنا در زندگی و یکتاپرستی است.
(استگر 2010) در همین راستا، شالون در تحقیقات خود به این نتیجه دست یافت که جوان هایی که بیشتر معنوی هستند، بیشتر نماز یا عبادت انجام می دهند و احتمالاً بیشتر احساس هدفمندی و معنا در زندگی می کنند.
(شالون 2009)مطالعه پارگارمنت، ماگیارروسل و موری سوانگ، در تحقیقات خود بیان کردند که افراد مذهبی ممکن است معنای بیشتری در زندگی تجربه کنند، به خصوص زمانی که مذهبشان به سمت مقدسات گرایش دارد و کامل (بینقص) است (مارتوس 2008)
طبق گزارش پژوهشی، که توسط حاجلو و همکاران منتشر گردید، سطوح هویت یابی نوجوان توسط میزان مذهبی بودن آنان پیشبینی شده است.(حاجلو و همکاران، 1391 ، ) در پژوهشی دیگر، همبستگی سبک های هویت و سازه های جهت گیری اسلامی- شامل دو سازه باورها و مناسک، و اخلاق توسط( مغانلو و همکاران، 1388) بررسی گردید. سازه اخلاق اسلامی دارای رابطه مثبت و معنی داری با سبک هویت اطلاعاتی و رابطه منفی و معنی داری با سبک سردرگم/ اجتنابی داشت. بیشترین ارتباط سازه باورها و مناسک اسلامی، با سبک هویت هنجاری و سپس، با سبک هویت اطلاعاتی بود.
براساس پژوهش فرمانی و خامسان ( 1390 ) نوجوانانی که دارای سبک هویت هنجاری هستند و نگرش بنیادگرایی به دین دارند، گرفتن تأیید از دیگران را بیشتر از سایر عوامل مهم ارزیابی می کنند و همین تأیید شدن موجب می شود تا اجازه نداشته باشند که برخلاف افراد مهم و معیارهای موجود بیاندیشند. اما نوجوانانی که دارای هویت سردرگم و نگرش بی دینی سطحی بودند، اهمیتی به تأیید دیگران نمی دادند و از کمترین حمایت اجتماعی برخوردار بودند.
در این زمینه،دوریز ( 2007) در گزارش تحقیقی خود بیان می کند: نوجوانان دارای سبک هویت هنجاری به یک باور ثابت مذهبی تعهد دارند و حساسیت آنان به مذهب بیشتر است. جهت گیری مذهبی از جمله ابعاد شناختی دینداری است که نوجوان در دستیابی به هویت ایدئولوژیکی با آن روبه رو می شود .
