تعارض های درون فردی: تابوهای مذهبی، محدودیتهای اجتماعی، تعارضات هویت جنسی و احساس گناه. عوامل تاریخچه ای: سوء اسـتفاده جنسی در گذشته یا حال(جنسی،کلامی و جسمی)و تجاوز .
عوامل روانشناختی موثر بر اختلال عملکرد جنسی تعارض های درون فردی: تابوهای مذهبی، محدودیتهای اجتماعی، تعارضات هویت جنسی و احساس گناه. عوامل تاریخچه ای: سوء اسـتفاده جنسی در گذشته یا حال(جنسی،کلامی و جسمی)و تجاوز . تعارض های بین فردی: تعارض های ارتباطی، روابط خارج زناشویی ، سوء استفاده جـنسی، کلامی و یـا جـسمی، لیبیدوی جنسی، تفاوت میل جنسی در مقایسه با شریک جنسی و ارتباط جنسی ضعیف . استرسورهای زندگی: مالی ، مشکلات خانوادگی، مشکلات شغلی، بیماری یا مرگ در اعضای خانواده و افسردگی (فیلیپس، 2000). همان طور کـه اشـاره شد، دارو درمانی و مصرف داروهای ناشی از بیماری های طبی، مصرف داروهای غیر قانونی و سوء استفاده از الکـل در ایـجاد کـژکاری جنسی(به طور کلی)نقش دارند(وینرو روزن،1997).
تغییرات دارویی، قطع روند مصرف دارو و ایجاد تغییر در مقدار و یا برنامه داروها ممکن است تا حدودی مـشکل را برطرف سازد. کشیدن سیگار که می تواند یکی از دلایل کژکاری نعوظ مردان باشد، ممکن است تأثیر مـنفی مشابهی بر برانگیختگی جـنسی زنـان داشته باشد(فیلیپس، 2000). در یک پژوهش،74 درصد از بیمارانی که به خاطر بیماری های زنانه بدخیم مورد جراحی قرار گرفته بودند، عنوان کردند که میل جنسی آنها کاهش یافته و 40 درصد نیز گزارش کردند که مقاربت دردناک دارند(ثرانف و کلی،1994). در مطالعه دیـگری، بیش از 30 درصد از زنانی که به خاطر بیماری های داخلی ، رحم بردارری شده بودند،کاهش پاسخدهی جنسی را نشان دادند(فیلیپس، 2000).
درمان جنسی مستقیم ویلیام مسترز و ویرجینیا جانسون، پژوهشگرانی هستند که بررسی رفتار جنسی را به آزمایشگاه کشاندند و در جهت پی بردن به ماهیت و درمان اختلال عملکرد جنسی تلاش کردند، درمان جنسی مستقیم را برای بیماران مبتلا به اختلال عملکرد جنسی پایه ریزی نمودند. این درمان از سه جهت با درمان جنسی قبلی فرق دارد.
اولا، این درمان، مشکل را به صورت متفاوتی تعریف می کند: به مشکلات جنسی بر چسب «روان رنجوری ها» یا «بیماری ها» زده نمی شود بلکه آنها «کژکاری های محدود» نامیده می شوند. درمان جنسی مستقیم، مشکل را به صورت اختصاصی در نظر می گیرد نه به صورت کلی. ثانیا، و از همه مهمتر، از طریق درمان جنسی مستقیم، مراجعان با هدایت منظم درمانگران آشکارا به رفتار جنسی می پردازند. ثالثا، در این روش افراد به صورت زوجی تحت درمان قرار می گیرند نه به صورت تکی. مسترز و جانسون همواره متوجه شده اند که مشکلات جنسی در یک فرد قرار ندارند، بلکه در تعامل زوج با هم قرار دارد(روزنهان و سلیگمن، 2005، ترجمه سید محمدی، 1390).
تمرکز بر احساس راهبرد اساسی درمان جنسی مستقیم برای برانگیختگی آسیب دیده در زنان و کژکاری نعوظی در مردان است. فرض بنیادی تمرکز بر احساس این است که وقوع اضطراب در مدت آموزش جنسی مانع از برانگیختگی و لذت جنسی می شود. در زن، اضطراب مانع از مرحله روان سازی و تورم می شودغ در مرد، جلوی نعوظ را می گیرد. اهداف درجه اول درمان عبارتند از کاهش دادن این اضطراب و بازگرداندن اعتماد به نفس. هدف نزدیک به وجود اوردن یک تجربه موفقیت آمیز در آمیزش جنسی است. البتهف این امر زمانی تحقق می یابد که فشارهای مربوط به انگیختگی و ارگاسم به حداقل رسیده باشند.
تمرکز بر احساس سه مرحله دارد: لذت بردن، تحریک تناسلی، آمیزش بدون فشار (روزنهان و سلیگمن، 2005، ترجمه سید محمدی، 1390).
درمان رفتاری اختلال عملکرد جنسی از دیدگاه رفتاری، فن مسترز و جانسون یادآور حساسیت زدایی منظم است که به جانشینی پاسخ مطلوب به جای اضطراب می انجامد. هر چند حساسیت زدایی منظم سنتی می تواند در تسکین اضطراب های خاص مفید واقع گردد، اما به نظر می رسد در رویارویی با اضطراب های پرپیچ و خم متعدد تجربه شده از سوی افراد مبتلا به اختلال عملکرد جنسی تمرکز جسمی متناسب باشند. روش های مسترز و جانسون بعد ها از طرف اکثر درمانگران رفتار گرا پذیرفته شده و تکمیل شدند. در مطالعه ای آرامش آموزی و سرمشق دهی در درمان زنان مبتلا به اختلال عملکرد جنسی که شکل اصلی آنها اضطراب جنسی بود تلفیق شدند (ساراسون و ساراسون، 2002؛ ترجمه نجاریان، اصغری مقدم و دهقانی،1383).
رویکرد کاپلان برخی از درمانگران معتقدند روش های رفتاری برای بسیاری از مشکلات جنسی مفیدند اما بعضی مشکلات دیگر مستلزم تلفیق رویکرد های رفتاری با درمان دارویی جهت روانپویشی برای یکی یا هر دو شریک جنسی می باشد. یکی از نخستین پشتیبانهای این دیدگاه هلن سینگر کاپلان (1979-1974) است. وی روان کاوری است که اعتقاد دارد روشهی درمان جنسی معیار شده وقتی موثرند که مشکلات جنسی مبتنی بر اضطراب ها و تعارضات خفیف و جزیی باشد. مسلما افراد زیادی وجود دارند که نشانه های اختلال آنها در تعارضات خیلی عمیق تری ریشه دارد. کاپلان برا این اعتقاد است که این پدیده بخصوص در مورد مردان و زنانی که فاقد تمایل جنسی هستند و مردانی که در حفظ نعوظ مشکل دارند صادق است. در خصوص این مشکلات کاپلان و همکارانش برنامه درمانی فردی تر و طولانی مدت عرضه داشته اند که در بر گیرنده درمان جنسی و سنتی و جلسات روان کاوی، گاهی با یکی از مراجعین و گاهی با هر دو زوج است(ساراسون و ساراسون، 2002؛ ترجمه نجاریان، اصغری مقدم و دهقانی،1383).