موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 59 صفحه
شماره فایل : 333 mg
بطور کلی میتوان گردشگران را بر حسب نوع گردشگری به دو دسته تقسیم نمود: - گردشگرانی که از خارج کشور وارد میشوند (گردشگر خارجی)؛ - گردشگرانی که اهل یا مقیم آن کشورند (گردشگر داخلی یا بومی). به علت سهولتی که در بطن گردشگری داخلی وجود دارد، این نوع گردشگری از رونق بیشتری برخوردار است که از جمله عوامل این سهولت عبارتند از: - کوتاهی فاصله، - آشنایی قبلی با محیط و فضا، - آشنایی با زبان رایج، - حذف مقررات عبور از مرز و گمرکات و تبدیل پول، - اطمینان کلی مسافر به امنیت ناشی از بومی بودن، - هزینه کم سفر در مقایسه با سفرهای خارجی(صیدایی و هدایتی مقدم، 1389،101). گردشگری دارای اشکال مختلفی است که بسته به شرایط محیطی، متفاوت است.
یکی از انواع گردشگری، طبیعتگردی است و طبیعت گردی نوعی از گردشگری روستایی است(دادورخانی و نیک سیرت،1389، 101). كشورایران جزء ده كشور اول جهان از لحاظ جاذبه های گردشگری و جزء پنج كشور اول جهان از نظر تنوع گردشگری است(سازمان جهانی توریست ،2000). از آنجایی که اقتصاد کشور ایران، اتکای شدیدی به درآمدهای حاصل از صادرات نفت خام دارد و متغیرهای کلان اقتصادی با دنباله روی از قیمت جهانی نفت در طول زمان دچار نوسانات شدیدی میشود، و با توجه به جوان بودن کشور و بالا بودن نرخ بیکاری، توسعۀ صنعت جهانگردی در کشورمان از اهمیت بالایی برخوردار میباشد.
ایران با پتانسیلهای طبیعی و جاذبههای سیاحتی و فرهنگی بسیار و داشتن آب و هوای به اصطلاح چهار فصل به عنوان کشوری توانمند در آمادهسازی شرایطی مطلوب برای علاقهمندان به مسافرتهای داخلی و خارجی، میتواند قطب مهمی در صنعت جهانگردی به معنای عام، و جهانگردی ورزشی در معنای خاص به حساب آید. اما متأسفانه این صنعت نتوانسته است منبع قابل اعتمادی برای درآمد زایی به شمار آید. قابل ذکر است که سهم ایران از کل گردشگران ورودی بین المللی در سال 1999، تنها در حدود یک میلیون و 230 هزار نفر بوده است( خسروی،1388 ،74).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
