موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 21 صفحه
شماره فایل 735

اتیسم طیفی از اختلالات است. در اصطلاح کلی، به این معنی است که فرد میتواند دارای یک اتیسم خفیف یا خیلی شدید باشد. در بالاترین انتهای طیف سندرم آسپرگر وجود دارد، که بعضی از اوقات سندرم پروفسور کوچک نامیده می شود. پایین ترین انتهای طیف اغلب اتیسم کلاسیک نامیده می شود که معمولا همراه با عقب ماندگی ذهنی است. در بین این طیف انواع اختلالات نافذ رشد شامل سندرم رشد اختلال فروپاشنده دوران کودکی، اختلال نافذ رشدغیر اختصاصی وجود دارد (گریر و آفیت، 2009).

اُتیسم اختلال رشد ذهنی پیچیدهای میباشد كه معمولا در ۳ سال اول زندگی شخص ممكن است بروز كند. به نظر میرسد كه یك اختلال در سیستم عصبی كه باعث عدم عملكرد صحیح مغز میشود در ایجاد این بیماری مؤثر می باشد. این اختلال در بیماران اُتیستیك باعث میشود كه مغز نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی به درستی عمل كند. كودكان و بزرگسالان اُتیستیك در زمینه ارتباط كلامی و غیر كلامی‍، رفتارهای اجتماعی، فعالیتهای سرگرم كننده و بازی دارای مشكل می باشند.

اُتیسم یكی از پنج بیماری می باشد كه در مجموع به آنها اختلالات نافذ رشد می گویند. این پنج بیماری عبارتند از: اُتیسم، اختلال آسپرگر، اختلال عدم تمركز دوران كودكی، اختلال رِت، و اختلالات نافذ رشد كه با معیارهای بیماری های ذكر شده مطابقت ندارند. هر كدام از این بیماریها دارای معیارهای شناخت خاص خود هستند كه توسط انجمن روانشناسی آمریكا مشخص شده اند. در بیماری های طیف پی دی دی، اُتیسم بیشترین تعداد را دارا می باشد كه تقریبا بین ۲ تا ۶ كودك از هر ۱۰۰۰ كودك به آن دچار می شوند.

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.