موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 13 صفحه
شماره فایل 847
زمینه های مبحث مربوط به بدن را باید در رویکرد های کنش متقابل نمادی جستجو نمود. در این رهیافت بدن که قسمتی از «خود» است، از رهگذر تبادل فرد با دیگران رشد می یابد. آگاهی یک شخص از خودش، بازتاب افکار دیگران درباره خودش است؛ پس به هیچ روی نمی توان از خودهای جداگانه سخن به میان آورد (کیوان آرا، حقیقتیان، کاوه زاده، 1391).
کولی برای روشن کردن موضوع به خصلت انعکاسی خود اشاره می کند؛ بدین ترتیب مفهوم «خود» ابتدا در دوران کودکی شکل می گیرد و سپس در طول زندگی هر زمان که شخص وارد موقعیت اجتماعی جدیدی می گردد فرد ا قادر می سازد تا تصور «خود» را رشد دهد(کیوان آرا و همکاران، 1391).
هربرت مید نیز به «دیگری تعمیم یافته» اشاره می کند که در آن فرد مطابق ترکیبی از انتظاراتی که گمان می کند دیگران از او دارند، رفتار نموده، با فرایند «نقش پذیری» و بازی کردن نقش» از دیگری تعمیم یافته خود اگاهی پیدا می کند و فرایند جامعه پذیری را طی می کند(کیوان آرا و همکاران، 1391). گافمن (ترجمه کیانپور، 1386) در زمینه مبحث «داغ اجتماعی» یا «لکه ننگ» موضوع موقعیت بدن و تعاملات اجتماعی را بررسی می کند.
از نظر هافمن، مدیریت بدن در حفظ و نگهداشت آشنایی بین افراد، نقش ها و روابط اجتماعی محوریت اساسی دارد و به عنوان یک حلقه واسط بین هویت فردی و هویت اجتماعی به ایفای نقش می پردازد. در اینجا، بدن به عنوان منجی قلمداد می گردد که می توان آن را به شیوه های گوناگون در جهت شکل دهی گونه ای خاص از خود مدیریت نمود (شلینگ ، 1993).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
