موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 73 صفحه
شماره فایل : 197 mg

مفهوم سرمایه را می توان از آراي مارکس دنبال کرد. در مفهوم پردازي مارکس، سرمایه بخشی از ارزش اضافی است که سرمایه داران، کسانی که ابزار تولید را در اختیار دارند، از گردش کالاها و پول در فرایندهاي تولید و مصرف آن را بدست می آورند. در این گردش، به کارگران در مقابل کاردست مزد پرداخت می شود که به آنها امکان می دهد کالاهایی(از قبیل غذا، مسکن و لباس) را براي ادامه حیات خود(ارزش مبادله) خریداري کنند. اما کالاي پردازش و تولید شده توسط سرمایه داران را می توان با قیمت بالاتري در بازار مصرف فروخت(ارزش مصرف کننده).

در این تصویر از جامعه سرمایه داري، سرمایه بیانگر دو عنصر مرتبط اما متمایز است. از یک سو سرمایه بخشی از ارزش اضافی است که به زعم مارکس توسط کارگران تولید شده اما نصیب سرمایه داران می شود. از سوي دیگر، سرمایه بیانگر یک سرمایه گذاري از سوي سرمایه گذاران به امید بازدهی و کسب سود در بازار است. بنابراین سرمایه در مفهوم مارکسی(کلاسیک) نظریه اي در باره روابط اجتماعی استثماري میان دو طبقه است(لین، 1999).

از دهه1960 به این سو، شاهد ظهور نظریه هاي جدید سرمایه هم چون سرمایه انسانی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی هستیم. به طور مثال نظریه سرمایه انسانی شولتز(1961) سرمایه را به مثابه سرمایه گذاري در آموزش با بازگشت سرمایه(سود) معین در نظر می گیرد. کارگران در مهارت هاي فنی و دانش سرمایه گذاري می کنند تا بتوانند با کسانی که فرایند تولیدرا کنترل می کنندبراي پرداخت به مهارت کارشان وارد مذاکره شوند.

به همین ترتیب سرمایه فرهنگی آن گونه که بوردیو(1990) توصیف کرده است بیانگر سرمایه گذاري طبقه مسلط در باز تولید مجموعه اي از نمادها و معانی اي است، که توسط طبقه تحت سلطه، غلط درك و درونی شده و آن ها را به مثابه نمادها و معانی طبقه خود پذیرفته¬اند. این نظریه می پذیرد که توده ها(طبقه تحت سلطه) به عنوان عاملان اجتماعی می توانند سرمایه گذاري کنند و این نمادها و معانی را بدست آورند.

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.