محمدیان(1376) در پژوهشی نشان داد که آمار مراجعان به كلینیك اعصاب و روان و هسته ی مشاوره‌ی آموزش و پرورش كشور، 55 درصد دختران در دوره راهنمایی و پایان ابتدایی و 40 درصد دختران در دوره‌ی دبیرستان بودند که به خاطر گوشه‌گیری و كاهش پیوندهای میان فردی بود که می‌تواند پیامد یا پیش‌آمد احساس تنهایی باشد.
پژوهش های انجام شده در داخل کشور
- محمدیان(1376) در پژوهشی نشان داد که آمار مراجعان به كلینیك اعصاب و روان و هسته ی مشاوره‌ی آموزش و پرورش كشور، 55 درصد دختران در دوره راهنمایی و پایان ابتدایی و 40 درصد دختران در دوره‌ی دبیرستان بودند که به خاطر گوشه‌گیری و كاهش پیوندهای میان فردی بود که می‌تواند پیامد یا پیش‌آمد احساس تنهایی باشد
- آمار پژوهش‌های ملی سازمان ملی جوانان ایران (1380) نشان داد كه تنهایی در نتیجه گسستن پیوندهای عاطفی ناشی از طلاق، از جمله مشكلاتی است كه دستاوردهای خطرناكی در جنبه‌های زندگی اجتماعی، خانوادگی، سیاسی و دینی آنان به دنبال دارد؛ به طوری كه بیشترین شكایت این جوانان یا كمترین نمره‌ی آنان در هویت ملی، هویت شغلی، زندگی اجتماعی و مدنی، و تعارض با والدین ، اعتیاد پذیری، خلافكاری و سركشی بوده است.
اکبری(1382) در تحقیقی تحت عنوان اثر بخشی رفتار درمانی شناختی در درمان افسردگی و اضطراب تعمیم یافته همسران شاهد و ایثارگر استان گیلان نشان داد که آموزش شناختی-رفتاری باعث کاهش افسردگی به طور معنادار می شود.
پژوهش های انجام شده در خارج کشور
- اسمیت (1991) در پژوهشی که انجام داد عوامل شخصیتی و موقعیتی(درونی و بیرونی )كه می‌تواند در پدید آمدن احساس تنهایی مؤثر باشد را در یک نمونه 153 نفری زنان استرالیایی بررسی کرد. بررسی بر روی این نمونه نشان داد كه شمار بالای كسانی كه آزمودنی می‌توانست با او محرمانه گفتگو كند یا به عبارتی راز دلش را به او بگوید، عامل مهمی بود كه همبستگی بالایی با كاهش میزان احساس تنهایی نشان می‌داد و زنانی كه احساس می‌كردند مهم‌ترین پیوندهایشان صمیمیت زیادی را فراهم نمی‌كند، از نظر عاطفی احساس تنهایی می‌كردند. همچنین، پژوهش اسمیت نشان داد، زنانی كه بیشتر منزوی و گوشه‌گیر و درون‌گرا و نوراتیك بودند با احتمال بیشتری احساس تنهایی کردند.
بندورا و همکاران(1999) در پژوهش خود تحت عنوان تأثیر خود کارآمدی بر سلامت ذهنی افراد نوجوان افسرده، نشان دادند که میزان کارآمدی بر سلامت ذهنی تأثیر گذار است. آنها مشاهده کردند که احساس کارایی پایین در نمونه ای از نوجوانان با افسردگی رابطه ی معناداری داشته است.
- کاپلیز (2000) در یکی از بررسی های مهم در زمینه ی گروه درمانی، نمونه ای به حجم 21 نفر از افراد بالغ دارای اختلال افسردگی شدید را مطالعه کرد. پس از اجرای 18هفته گروه درمانی شناختی-رفتاری بر روی این بیماران گزارش کردند که روش دمن گروهی شناختی- رفتاری بر اختلال افسردگی بیماران موثر است. این محققان پیشنهاد کردند که یکی از راه های مؤثر و کم هزینه بر احتلالات افسردگی اساسی، روش درمانی شناختی رفتاری به شیوه ی گروهی است.
