خطرپذیری زیاد، بهداشت بدنی و روانی افراد را به خطر می اندازد و آنان را از كاركرد مناسب اجتماعی باز می دارد
پیشینه داخلی و خارجی:
دارد
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
55
خطرپذیری زیاد، بهداشت بدنی و روانی افراد را به خطر می اندازد و آنان را از كاركرد مناسب اجتماعی باز می دارد. سوءمصرف مواد، بزهكاری، وسواس بیمارگونه، آتش افروزی، می بارگی و خشونت، قماربازی های بیمارگونه، رانندگی در هنگام مستی و رفتارهای جنسی پرخطر نمونه هایی از این رفتارها هستند (اختیاری و بهزادی، 1380 الف). تكانشگری هسته اصلی بروز علایم گوناگون در طیف گسترده ای از اختلال های روانپزشكی است (اختیاری و همكاران، 1383 ب؛ لن و چِرِك،2000 ؛ هلندر و ایورس ،2001). والدك و میلر (1997) حتی ارتباط معنی داری میان تكانشگری و مصرف بالای كافئین گزارش نمودند.
تعاریف خود نظم دهی
به کنترل فراشناختی تعیین هدف خود نظم دهی گفته می شود (زیمرمن ، 2002). در خود نظم دهی افراد به طور ذهنی به عقب برمی گردند و تلاش های خود برای رسیدن به هدف را مرور می کنند. در واقع خود نظم دهی عملی ذهنی است که فرد را برای کنترل و ارزیابی کردن برنامه های هدفمند جاری خود یاری می کند. خود نظم دهی فرایندی جاری و چرخه ای است که آینده-نگری، عمل و تأمل را شامل می شود.
آینده نگری، تعیین هدف و برنامه ریزی راهبردی، از جمله اجرای قصدها را شامل می شود. فرد برای رسیدن به این آینده نگری پیش از عمل به تامل می پردازد و بازخورد می گیرد. در این زمان فرد به ناهمخوانی بین هدف و عملکرد پی برده و بازخورد می گیرد و به منابع موجود آگاه می شود. ماهیت چرخه خود نظم دهی زمانی بیشتر خود را نشان می دهد که تامل و تنظیم به آینده نگری قبل از عملکرد به رفتار آگاهانه تر و بهتری منجر شود (ریو ،2005؛ ترجمه سید محمدی، 1387).
خود نظم دهی هم فرایند خود بازبینی و هم خودسنجی است که به این ترتیب فرد عملکرد خود را با هدفی که در پیش رو دارد و با اضافه شدن تعیین هدف و اجرای قصدها وسیله ای در اختیار فرد قرار می گیرد تا فرد مسیر صحیح را به وسیله اطلاعات بدست آمده انتخاب کند و در رسیدن به هدف تلاش کند (ریو،2005؛ ترجمه سید محمدی، 1387). براون (1998) استدلال کرد که اشکالی در فرایند خود نظم دهی به اختلال در تنظیم رفتار منتهی می شود مثل پرخاشگری یا اختلالات اعتیادی.
خود نظم دهی به تلاش های منظمی گفته می شود که فرد گزینه هایی را انتخاب می کند که برای رسیدن به اهداف فردی به او کمک می کند. خود نظم-دهی زمانی صورت می گیرد که همراه با بهره گیری از دانش مربوط به موضوع و استفاده از تکنیک های تفکر انتقادی و آگاهی از متغیرهای فرهنگی و اجتماعی باشد.
طبق این نظر، الگوی خود نظم دهی موجب تقویت ابعاد زیر می شود:
1-فرایندهای فراشناختی 2-فرایندهای رفتاری 3-بازسازی مجدد محیطی. این ابعاد معادل تعامل تثلیثی بندورا می باشد. براساس الگوی مذکور، در جبر متقابل یا تعیین گری متقابل تعاملی مکرر و متقابل بین رفتار، محیط، شخص وجود دارد. این، فرد را در بازنگری فردی و بازآفرینی یاری داده و محیط را تغییر می دهد و سطح عمل و دانش را بهبود می بخشد (چراغی، 1382).
